ناصر اصغری در جواب نقد رفیق سیاوش دانشور چند خطی لیچار نامه و فحش به اضافه یک جمله استدلال در سایت روزنه منتشر کرده است. به جز پوزخند و ابراز تاسف برای این عضو کمیته مرکزی حکک و ادبیات این حزب گویا کار دیگری نمیشود کرد. نقد سیاسی و آوردن فاکت فایده ای ندارد. برایشان "اجتماعی شدن" و به بازی گرفته شدن توسط خاتمی چیهای قاتل و اپوزسیون راست مهمتر از کمونیسم است. سالهاست که منصور حکمت و کمونیسم کارگری را خاک کرده اند و از روی آن به سمت پوپولیسم رد شده اند. حکک هم در کنار "حکمتیست" ها قبول کرده اند که کارگر و سوسیالیسم "توده ها" را رم میدهد. استدلالشان در برابر خاک کردن کمونیسم این است: "حتی یك اطلاعیه دیگری از حزب كمونیست كارگری بدون شعار "زنده باد جمهوری سوسیالیستی" و "آزادی، برابری، حكومت كارگری" منتشر نشده است. هیچ نشریه‌ای از حزب كمونیست كارگری بدون شعارهای "آزادی، برابری، حكومت كارگری" و "زنده باد جمهوری سوسیالیستی" منتشر نشده‌اند " .
خود را به جاده خاکی میزنند. گویا با قبیله کورها طرفند! به عنوان نمونه میتوان به "بیانیه حزب کمونیست کارگری ایران درباره تظاهرات ١٣ آبان و انقلاب حاضر" در سایت روزنه توجه کرد که شعار حکومت کارگری در آن حذف شده است. اما مهمتر از اطلاعیه ها و نشریات این حزب که بیشتر مصرف داخلی دارد تبلیغات این حزب در تلویزیون کنال جدید و برنامه ده دقیقه ای حمید تقوایی است که در آن شعارهای حکومت کارگری و سوسیالیستی با باد مد روز خرده بورژوازی به حکومت انسانی تغییر کرده است. رفقاى ما هم گفتند نه الزاما در نشريات بلکه در تبليغات حزبى حذف شدند. تازه بعد خودتان گفتيد که اين شعارها همطرازند. ديگر چرا عصبى ميشويد؟ اینها هر روز با باد راست تغییر جهت میدهند. یک روز بخاطر تبلیغات جمهوری اسلامی علیه اسرائیل اومانیسم نداشته شان را در برابر بمباران مردم غزه زیر فرش میکنند و به اعضای خود اعلام میکنند که "اومانیسمتان گل نکند"٬ و یک روز بخاطر به بازی گرفته نشدن توسط راست اومانیسمشان گل میکند و با سلطنت طلبها و کهنه پاسدارهای اصلاح طلب در خارج مخرج مشترک حکومت و انقلاب انسانی را میگیرند. اخیرا به صدای آمریکا اعلام کرده اند که با خاتمیچیها و سلطنت طلبها و مجاهدین "یک حرف مشترک را میزنند" اختلافشاف "فقط سلیقه بیانیشان" است و با هم "همخون" هستند! میخواهند با توبه کردن از سوسیالیسم همرنگ جماعت بشوند. شعار جدیدشان ترجمه "جامعه مدنی" راست لیبرال است. برای اپوزيسیون راست پرچم سفید تکان میدهند. دارند به راست اعلام میکنند که دیگر دندانهايشان را کشیده اند٬ دموکرات و حقوق بشری شده اند٬ کبریت بی خطر شده اند٬ خودی شده اند٬ تا شاید در فردای ایران اجازه داشته باشند رئیس پاسگاه جایی بشوند.
کمونیسم ماکسیمالیستی منصور حکمت را نه تنها تخفیف حدت داده اند بلکه تا مغز استخوان پوپولیستی و راست کرده اند تا به مذاق توده ایها و طرفداران موسوی قاتل خوش بیاید. آنقدر شیفته قدرت شده اند که هر اپورتونیسمی را مجاز میدانند تا "توده ای" شوند. حکک احتمالا به این نتیجه رسیده که انقلاب ایران انقلابی با نيروى خرده بورژوازی و با اهداف لیبرال و برای جامعه ای لیبرال خواهد بود. برای همین خود را بشکل لیبرالها بزک کرده اند. شعار سوسیالیستی و کارگری که برای پز لیبرالشان مضر و زیادی است را از ویترینشان به سايه يا پشت صحنه برده اند و کالاى جديد را عرضه ميکنند. ادبياتشان هم عوض شده است. ديگر به سرمایه دار حرفی نمیزنند و فقط با "آیت الله های میلیاردری که با دزدی اموال مردم را چپاول کرده اند" کار دارند. بعضى وقتها سلطنت طلبها تندتر از اينها حرف ميزنند!
برای اینها منصور حکمت بدرد نمیخورد٬ راه نفسشان را بسته است٬ و روی دوش پوپولیسم و بادبانشان سنگینی میکند. ولی به راحتی نمیتوانند کمونیسم و حکمت را از ویترینشان جدا کنند٬ اسمشان را عوض کنند٬ باب میل راست شوند و با گردن افراخته اعلام کنند که شمشیرهایمان را زمین گذاشته ایم٬ حقوق بشری شده ایم٬ لنین و مارکس را خاک کرده ایم٬ و انقلاب کارگری نمیخواهیم. نمیتوانند چنین کاری بکنند. چون آنوقت باید بروند زیر مجموعه حزب مشروطه بشوند. شاگرد شوفر شبه لیبرالها و کهنه پاسدارهای اخیرا حقوق بشری بشوند. حکک نمیخواهد شاگرد شوفر جریانان متشکل و ميلیتانت ناسيوناليستها و شبه لیبرال ها بشود. برای همین در حد نیازش پز کمونیسم کارگری را در ویترینش نگه میدارد. فکر ميکنند با تبليغاتى که انگشت تو چشم کسى نميکند دل مردم را بدست مى آورند و در اقشار ناراضى ميانى و بالاى جامعه نيرو ميگيرند. با چه زبانى بگويند که نميخواهد با سبز دولتى و موسوى ها دربيافتند؟ میخواهند صريحتر وارد صف سبزها شوند. میپندارند که مردم راست و سبز و لیبرال شده اند٬ سعی میکنند بگویند ما سبزتر و لیبرالتر و دموکرات تر هستیم تا از صف جا نمانند و خود را کنار "آقای موسوی" نگه دارند. جدیدا تغییر رنگ هم داده اند و در نشریاتشان پوستر سبز چاپ میکنند 1 و خواهان اتحاد اپوزسیون "از چپ چپ تا راست راست" شده اند.
سوال اينست مگر اين سياست هر ناسيوناليست و اصلاح طلب حکومتى نيست؟ فرق شما چيست؟ *
1 (نشريه جوانان کمونيست شماره 429 - پوستر سبز جديد حکک ضميمه است. علامت قرمز از من است. چون در ايران هم جوانان با سبز همين کار را ميکنند.)
